Europese Commissie publiceert herziene definitie van nanomaterialen

Het herzieningsproces voor de definitie van een nanomateriaal is afgesloten met de publicatie van de bijgewerkte definitie. De definitie is een aanbeveling en niet juridisch bindend. De definitie, die voor het eerst in 2011 werd vastgesteld, bevat een referentie voor EU-wetgeving die specifieke nanomateriaalbepalingen bevat; in de afgelopen jaren heeft de Commissie de geschiktheid voor de toepassing van de definitie beoordeeld en haar Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek (JRC) heeft drie studies uitgevoerd met betrekking tot i) de verzamelde praktijkervaringen met de toepassing van de definitie; ii) een beoordeling van die ervaringen; en iii) een wetenschappelijke en technische evaluatie van de mogelijke opties om de definitie te verduidelijken en de uitvoering ervan te vergemakkelijken.

Op basis van de tussentijdse bevindingen van het JRC heeft de Commissie in juni 2021 een raadpleging van belanghebbenden gelanceerd, waarbij met name aandacht is besteed aan deeltjesaspecten (overweging van deeltjes met afmetingen buiten 1-100 nm, generalisatie van de afwijking van fullerenen, enkelwandige koolstofnanobuizen en grafeenvlokken); de flexibiliteit van de concentratiedrempel voor het deeltjesaantal; en de verwijzing naar Volume Specific Surface Area (VSSA).

De definitieve definitie is hier te vinden. Het gaat vergezeld van een werkdocument van de diensten van de Commissie waarin het herzieningsproces en de beweegredenen achter de aangebrachte wijzigingen worden uiteengezet. Het zal verder worden aangevuld met een leidraad die tegen het einde van het jaar moet worden vrijgegeven.